فتومتر

فتومتر و کاربرد نورسنج

 

ساده ترین تعریف فتومتر این است: وسیله ای برای اندازه گیری نور.

اولین وسیله برای اندازه گیری نور چشمان ما انسان ها بود

با پیشرفت دانش برای اندازه گیری تابش الکترومغناطیسی دستگاهی به نام فتومتر ساخته  و اختراع شد.

فتومتر در فارسی با نام نورسنج شناخته می شود

فتومتر وسیله‌ای است که بوسیله آن می‌‌توان شدت یک منبع را در صورت معلوم بودن شدت یک منبع دیگر تعیین نمود و یا نسبت شدت دو منبع

 

انواع مختلف نور دارای طول موج های مختلفی هستند و نورسنج ها با بررسی نحوه بازتاب یا جذب مواد از این طول موج ها، کار می کنند.

 

تعداد زیادی فوتومتر وجود دارد، اما اکثر آنها گیرنده های نوری و / یا دیودهای نوری دارند: هر دو می توانند نور را به جریان الکتریکی قابل اندازه گیری تبدیل کنند.

 

حال که با مفهوم اندازه گیری نور آشنا شدیم، می توانیم تعریف مناسب تری در مورد فتومتر ارائه کنیم:

 

 فوتومتر دستگاهی است که برای اندازه گیری جنبه های مختلف شدت نور استفاده می شود. این ابزار در عکاسی، آزمایش خاک و صنعت آب استفاده می شود. از فتومتر برای مقایسه نور منتقل شده از دو منبع نیز استفاده می شود.

 

فتومتر ابزاری است که قدرت تابش الکترومغناطیسی را در محدوده ماورابنفش تا مادون قرمز و طیف مرئی را اندازه گیری می کند. 

 

بیشتر فتومتر ها با استفاده از مقاومت در برابر نور، نور را به جریان الکتریکی تبدیل می کنند.

 

 

در دستگاه فتومتر آزمایشگاهی اندازه گیری نور بر اساس اصل تضعیف نور هنگام عبور از محلول نمونه است.

طیف نور به طول موج های ۳۹۰ تا ۷۷۰ نانومتر می رسد.

میزان میرایی نور بعدی، تحت شرایط مشخص شده، یک عامل محاسبه برای تعیین غلظت است.

معمولاً هنگام استفاده از روش نورسنجی، از نور مادون قرمز یا ماورابنفش استفاده می شود.